2. Krallar 10:3-9

12:25-2Kr.17:41 Krallığın bölündüğü (İsrail ve Yahuda olarak) dönemin anlatıldığı bu bölümlerde, ağırlıklı olarak kralların yaptıklarına ve onlara ilişkin peygamberliklere değinilir. Tanrı’nın gelişmekte olan yeryüzündeki krallığı en fazla kuzeydeki (İsrail) krallıkta tehlikeye girmiştir, çünkü sadakatsiz krallar, kukla kâ-hinler ve sahte peygamberler yüzünden imandan sapma eğilimi artış göstermiştir. Bu dönemde İlyas ve Elişa, Tanrı’nın yönetiminin sadık temsilcileri ve peygamberleri olarak hizmet etmiştir (bkz. Giriş). Güneydeki (Yahuda) krallıkta ise RAB, krallığının görünen simgeleri olan tapınak, Antlaşma Sandığı ve kâhinlerinin hizmeti aracılığıyla halkıyla beraberdir. Davut’un soyundan olan kralların yönetimlerini RAB’be sadık biçimde sürdürmeleri sayesinde RAB’bin antlaşmasına kuzeydeki (İsrail) krallığına göre daha bağlı kaldılarsa da, itaatsizlik ettikleri zaman onlar da sürgünle cezalandırılacaklardır.

10:3 efendinizin ailesini korumak için savaşın Yehu’nun amacı, savaş söylentileri yayarak Samiriyeli önderleri kendi krallığına bağlanmaya ikna etmekti.

10:4 İki kral Yoram ve Ahazya (bkz. 2Kr.9:24,2Kr.9:27).

10:5 Saray sorumlusu Bkz. 1Kr.4:6’ya ait not. kent valisi Muhtemelen kral tarafından, başkentte bulunan milis kuvvetlerin komutanı olarak görev yapmak üzere atanan yetkili.

10:7 başlarını küfelere koydular ve Yizreel’e, Yehu’ya gönderdiler Samiriyeli önderler, muhtemelen can korkusundan ötürü, kesik başları Yehu’nun buyurduğu gibi Yizreel’e bizzat getirdiler (bkz. 2Kr.10:6).

10:8 Onları iki yığın halinde kent kapısının girişine bırakın Bu dehşet verici olay, zalim Asur kralları Asurnazirpal ve III. Şalmaneser’in barbarca uygulamalarını andırır.